بسم الله الرّحمن الرّحیم

«هُوَ الَّذي أَنْزَلَ السَّكينَةَ في‏ قُلُوبِ الْمُؤْمِنينَ لِيَزْدادُوا إيماناً مَعَ إيمانِهِمْ وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَليماً حَكيماً (4) لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ كانَ ذلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظيماً (5) وَ يُعَذِّبَ الْمُنافِقينَ وَ الْمُنافِقاتِ وَ الْمُشْرِكينَ وَ الْمُشْرِكاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دائِرَةُ السَّوْءِ وَ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ لَعَنَهُمْ وَ أَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصيراً (6) وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ كانَ اللَّهُ عَزيزاً حَكيماً (7) إِنَّا أَرْسَلْناكَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذيراً (8) لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ وَ تُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصيلاً (9) إِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‏ نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتيهِ أَجْراً عَظيماً» (10)

عنایت داشتید هر فتحی که در عالم محقق شود وجوه باطنی دارد، به حکم این آیه ‌که می‌فرماید: «وَ إِنْ مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»(حجر/ 21) هیچ چیزی در این عالم یعنی در دنیا نیست مگر آن‌که اصل و خزینه‌ی آن نزد ما است و ما نازل نکردیم آن چیز را مگر به اندازه‌ای معلوم و محدود. پس هر چیزی که در این دنیا به صورت معلوم و محدود محقق شود، وجوهی متعالی و عنداللّهی دارد که نزد خداوند است. این آیه به ما کمک می‌کند تا متوجه باشیم با هر آنچه در زمین روبه‌رو می‌شویم به دنبال وجه باطنی آن هم باشیم. البته وقتی گفته می‌شود هرچیز، منظور چیزی است که از طرف خدا خلق شده باشد، بنابراین شامل اعتباریات بشر مثل میز و صندلی و دیوار نمی‌شود. آری! هر چیزی که به یک معنا مخلوق خداوند است، طبق آیه‌ی فوق، وجوه باطنی دارد و این غیر از وجه انفسی آن است که هرچه بر عالم می‌گذرد جایی در جان انسان‌ها نیز دارد. آیه‌ی ۴۴ سوره‌ی نحل در این رابطه می‌فرماید: «وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ» ای پیامبر! آنچه بر تو نازل کردیم به یک نحو بر جان مردم هم ما نازل کردیم، ذکر یعنی قرآن را بر تو نازل کردیم تا تبیین کنی برای مردم آنچه بر آن‌ها نازل شده، امید است در آن فکر کنند. این آیه نشان می‌دهد حتی آنچه بر جان پیامبر خدا(ص)، نازل شده یعنی قرآن، به صورت نازل‌شده و اجمالی‌اش بر جان مردم نیز نازل شده و پیامبر(ص)مأمورند تا آنچه بر جان مردم نازل شده است را ...

برای مطالعه کامل جزوه میتوانید فایلهای PDFوDOC را دانلود نمایید.