متن پرسش
با عرض سلام خدمت استاد عزیز و بزرگوار: استاد جان به نظر حضرتعالی نحوه کدام صورت از حضور فیزیکی در اجتماع را بعنوان همراهی دلسوزانه با خلق در این تاریخ در برخوردهای گذرا و برخوردهای طولانی پیشنهاد میفرمایید: ظاهر ساده دینی، ظاهر مدرن دینی، ظاهر مدرن شبه دینی (مثلا ریش پروفسوری) گاهی اوقات نماز خواندن و صحبت های یک شخصیت با ظاهر سوم گویا مقاومتی را از نگاه مردم بر نمی انگیزد، مخصوصا در کوتاه مدت و برخورد هایی که کوتاه است و دیگر تکرار نمیشود. اما در ظاهر اول چون شخص برای قاطبه مردم، نماد افراد مذهبی نما را تداعی میکند کار در برخوردهای کوتاه مدت که شخص فرصت شناخت ندارد را سخت میکند.
البته اینکه نحوه حضور ما بایستی مطابق روشی که شرع مقدس میگوید و وظیفه این را ایجاب میکند برای ما اصل است، اما واقعا گاهی اوقات اثر بخشی و حضور در این تاریخ نیاز به نوعی حضور دارد که از ناحیه مردم دارای مقاومت نباشد، چه کنیم؟ سوال دوم حقیر هم این است، چون بنده در مداحی اهل بیت علیه السلام هم به فضل الهی قدمی ناچیز بر میدارم، به نظر شما سبک و سیاق کدام یک از مداحان حال حاظر. با نحوه حضور انقلابی در این تاریخ را داراست؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. به نظر بنده ظاهر دینی ولی همراه با متانت و نظمی که در لباسپوشیدن رعایت شود، قابل قبولتر است. ۲. در این مورد صاحبنظر نیستم. موفق باشید