بسماللهالرحمنالرحيم
مقدمه
وقتي متوجه باشيم قرآن كتاب هدايت بشريت است و جدايي از آن كتاب موجب هلاكت واقعي جامعه خواهد بود، و وقتي متوجه باشيم اين كتاب هدايت ما را به تدبّر در خودش دعوت نموده است، پس نمی توانيم با برخورد سطحي با اين كتاب مقدس هدايت لازمه را بهدست آوريم. میفرمايد: «اَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرانَ اَمْ عَلي قلوبٍ اَقْفالُها» يعني اگر توان تدبر در قرآن نداريدبر قلب هاي شما قفل خورده و امكان بصير شدن را از دست دادهايد، و نيز میفرمايد: «كتابٌ اَنْزَلْناهُ اِلَيْكَ مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِهِ وَ لِيَتَذَكَّرَ اُولُو الْاَلْباب» اي پيامبر! قرآن كتاب پربركتي است كه ما آن را بهسوي تو نازل كرديم، تا در آياتش تدبّر شود و تا انديشمندان از آن متذكر كردند. در اين آيه خداوند قرآن را كتاب پربركتي معرفي میكند كه بايد در آيات آن تدبر كرد و اهل خرد از آن متذكر میشوند و هشدار باشهايي را دريافت میكنند. پس بايد تلاش كرد با تدبر و تأمل، مقصد قرآن را دريافت و تفسير ...