متن پرسش
با عرض سلام خدمت استاد گرانقدر جناب طاهرزاده
با توجه به صحبت های جنابعالی در کتاب جوان و انتخاب بزرگ
1)در کشورهای غربی انتخاب بزرگ معمولا مسایل دنیایی است و علی رغم اینکه مطابق وسعت روحشان نیست امید به زندگی در این کشورها بالاست؟
2)بالاخره ما بزرگی ها را نسبی می بینیم تا بزرگتر از دنیا را نبینیم طیبعتا دنیا در نظرمان بزرگ است البته اگر کسی قیامت را برایمان وصف کند برای دقایقی دنیا در نظرمان کوچک می شود ولی این حالت پایدار نیست چطور با چنین شرایطی قیامت را انتخاب بزرگ خود قرار دهیم؟ علما چه چیز در این عالم می بینند که بزرگتر از دنیاست که امثال من قادر به دیدن ان نیستیم؟ به هرحال بنده تا بزرگتر از دنیا نبینم نمی توانم ان را انتخاب کنم خواهشمندم راهنماییم فرمایید.
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیک السلام
1- امید زندگی از جهت وَهمی و امیدواری جهت برآوردهشدن آرزوهای دنیایی غیر از امید زندگی جهت جوابگویی به فطرت است و لذا ملاحظه میکنید در کشورهای غربی افسردگی غوغا میکند و با حرکات پوچ و سطحی سعی میکنند خود را مشغول کنند تا بلکه از احساس پوچیِ آزاردهنده رهایی یابند. 2- همین طور است که میفرمایید باید بزرگتر از دنیا را دید تا دنیا را کوچک ببینیم ولی نباید تمام توجه خود را به دنیا انداخت تا دنیا بزرگ جلوه کند. رسول خدا«صلواةاللهعلیهوآله» فرمودند: با مردگان همنشینی نداشته باشید. پرسیدند مردگان چه کسانیاند؟ فرمودند: «کُلِّ غَنِیٍّ مُتْرَف» ثروتمندی که اهل ریخت و پاش است.(مشکاة الأنوار، ص 256). موفق باشید