متن پرسش
با سلام. اساتید بر اساس روایتی گفته اند: که اگر به کسی که روزه مستحبی گرفته تعارفی شد، مستحب است روزه اش را همان موقع افطار کند که ثوابی چند برابر دارد؟. 1. این مطلب با مطالبی که شما در باره ی روزه و فلسفه آن فرموده اید جور در نمی آید؟. 2. آیا حتی اگر در حین تعارف، نفسمان هم بگوید بخور باید بخوریم؟. 3. اگر شخصی که به ما تعارف می کند خودش میداند که روزه ایم آیا باز میتوان خورد؟ 4. آیا میشود دو نفر از قبل با هم وعده بگذارند که روزه بگیرند و ظهر به هم تعارف کنند؟
خدا حفظتان کند
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیک السلام:
همینطور که ملاحظه میکنید موضوع خیلی روشن نیست، نهایتاً میتوان گفت آن جایی که با افطار خود مؤمنی را خوشحال میکنیم بر ادامهی روزه اصرار نداشته باشیم ولی خیلی هم موضوع را پیش پا افتاده نکنیم و خود را از روزهداری محروم کنیم به طوری که طرف میگفت من هر روز قصد روزه میکنم و بعد عیالم میگوید بفرمایید صبحانه، روزهام را افطار میکنم. چنین چیزی را ما در سیرهی امامان ندیدهایم. موفق باشید