متن پرسش
بسمه تعالی
با عرض سلام و ادب خدمت جنابعالی
در خصوص قسمت دوم دعای عرفه از لحاظ سندی فقط سید بن طاووس در اقبال نقل کرده و مرحوم مجلسی می فرماید این قسمت در برخی از نسخه های قدیمی اقبال هم نیست و با سیاق دعای ائمه هم سازگار نیست و شاید این قسمت افزوده مشایخ صوفیه باشد ری شهری در زمزم عرفان از قول اقای بهجت نقل می کند شخصی از قول رفیقش نقل کرد روزی بعد از خواندن دعای عرفه مرحوم سید بن طاووس را در خواب دیدم فرمود این زیادتی از من است و در جایی دیگر فرموده اند مرحوم سید گاهی هم دعا از پیش خود انشا می کند ذیل دعای عرفه هم یا روایت یا از خود سید است . مرحوم علامه تهرانی هم در یکی از کتب خود معتقد است این قسمت از دعا از امام حسین نیست و از شخصی به نام ابن عطا می باشد . در همان کتاب زمزم عرفان از قول مرحوم علامه طباطبایی نقل شده کیست که بتواند این گونه حقایق را بیان کند ؟ ما که عمری در مسائل فلسفی و عرفانی تلاش کرده ایم دهنمان میچاد این طور حرف بزنیم.
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیک السلام:
همانطور که مستحضرید با توجه به آن خواب باز آیتالله بهجت در کتاب «در محضر آیتالله بهجت»، ج 2، ص 411در مورد آن قسمت از دعای عرف میفرمایند: «از مضمون بر میآید که مطالب توحیدی آن بالاتر از علوم متعارف است». و حضرت امام«رضواناللهعلیه» بارهها به فرازهایی از آن به عنوان سخن حضرت امام حسین«علیهالسلام» اشاره کردهاند. فکر میکنم ابن عطای مصری با توجه به دویستسال حاکمیت فاطمیون در مصر مطلب را از فرهنگ اهل بیت گرفته زیرا حقیقتاً سخن بالاتر از آن است که یک انسان بتواند اینچنین سخن بگوید. موفق باشید