متن پرسش
سلام علیکم
آقا لطفی کنید و در مورد این دو بیت حافظ توضیحی بفرمایید:
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست/راه هزار چاره گر از چارسو ببست/یارب چه غمزه کرد صراحی که خون خم / با نعره های قلقلقش اندر گلو ببست.
متن پاسخ
جواب: سلام علیکم :
باسمه تعالی
حافظ«رحمةاللهعلیه» در مناجات خود با خدا عرضه میدارد زلف یا جلوات عالم کثرت هزار دل را با توجه به یکی از پدیدههای آن عالم مشغول میکند و از این طریق درحالی که هزاران جهت به سوی تو دارد، با غفلت از اینکه جلوات عالم کثرت جنبهی آیت و نشانهی او را دارند، از همه جهت نظر به محبوب را میبندند و انسانی که میتوانست با هر جلوهای راهی به سوی پروردگارش بیابد، چون منظر خود را عوض میکند و پدیدهها را مستقل میبیند، از همه جهات راهش بهسوی خدا بسته میشود.
ولی اگر منظر خود را تغییر میداد و غمزهی ربّانی را از جلوات عالم مییافت، تمام وجودش شور عشق میشد و آنچنان انانیت او را میسوزاند که امکان خودنمایی برایش نمیماند.
موفق باشید