متن پرسش
سلام: استاد طاهرزاده در کتاب «آشتی با خدا» می فرماید که تن به من انسان ارتباطی ندارد. سوالی که دارم در خصوص کسی است که در اثر حادثه ای حافظه خود را از دست می دهد. در این مورد چگونه اثبات می شود من با تن انسان ارتباط ندارد؟ و اینکه چگونه می توان گفت منی که قبل از حادثه بوده بعد از حادثه نیز ثابت مانده است؟ (اگر حافظه برنگردد) این رو در همه احتمال های این حادثه توضیح بفرمایند.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: اعضای بدن از جمله سلسلهی اعصاب و مغز، وسیلههایی هستند در اختیار نفس ناطقه. هر عضو که به مشکل بیفتد، نفس ناطقهی انسان توانایی آن کاری که با آن عضو میتوانسته انجام دهد را از دست میدهد. موفق باشید