بسم الله الرحمن الرحیم سلام الله علیکم حضرت استاد در ص 33 کتاب مقام نوری حضرت فاطمه سلام الله علیها مرقوم داشته اید: در واقع راه رسيدن به قرب الهي، از طريق اسماء الهي است... انسان‌های کامل در مقامی هستند که جان خود را با اذکار دینی تغذيه می‌كنند و زنده نگه می‌دارند و شما نیز در ذیل وجود مقدس آن‌ها می‌توانید قلب خود را با اذکار الهی تغذیه کنید. ... حقیقت ما فقط قلب ما است، حال اگر قلب ما با نظر به سیره‌ی حضرت زهرا سلام الله علیها به حقیقت آن حضرت نزديك شود چگونه با «تسبیح» و «تقدیس» و «تهلیل» و «تحمید» جان می‌گیرد و نورانی می‌گردد. زندگیِ حقیقی در این دنیا تغذيه‌ی قلب است با تجلی جلوات انوار اسماء الهي. در چنین مسیری سعی کنید در حين اقامه‌ی نماز، خود را در برزخ احساس كنيد و با گفتن اذكار نماز، عملاً اراده‌تان اين باشد كه به حضرت حق رجوع کرده‌اید برای تجلّي اسماء الهي، که بر قلبتان تجلی کند. استاد لطفا راهنمایی بفرمایید که: چگونه باید خود را در برزخ احساس کنیم؟ چه باید بکنیم تا اذکار تسبیحات اربعه بر قلب ما تجلی کند؟ با سپاس از سعه صدرتان.