سلام و عرض ادب و احترام: ضمن تبریک روز معلم خدمت شما معلم والا مقام. به رسم ادب و تشکر از شما. کلامی که در شب ششم ماه مبارک رمضان بعد از خواندن و گوش دادن به مباحث شما و آتش عشقی که به جانم انداخته و خواب از چشمانم ربوده را که برداشت ناقصی است از شروع ورود به مباحث عالی شما به جای هدیه روز معلم تقدیمتان می‌کنم و تنها توشه ای که دارم «و لا یملک الا الدعا» را خدمتتان عرضه می‌دارم: خداوندا به آبرو و عزت و عنایتت به خاندان کرم و خلیفه بر حقت صاحب العصر و الزمان (عج) همه مبلغین دینت را مخصوصا استاد طاهرزاده بزرگوار را مشمول عنایات خاصه ات بگردان و قرین رحمت واسعه و ویژه ات بنما در دنیای امروز یکی از مشکلات اولا: غیر مسلمانان آشنایی با اسلام به طرز صحیحش ندارند یکی از راهکارها معرفی الگو هست تمدن اسلامی اگر درست باشد بهترین الگو برای آشنایی غیر مسلمانان با اسلام است ثانیا: مسلمانانی که باید الگوی صحیح باشند خودشان آشنایی با اسلام یا درست ندارند و اسلام ناب به آنان معرفی نشده راهکارش: یک راهکار اساسی گسترش آثار شهید مطهری است یا آنهایی از مسلمانان متدین که با اسلام آشنایی دارند و معارف حقه اسلام را می‌شناسند با آن انس ندارند به زبانی دیگر تطبیق دین و معارف الهی را با زندگی روزمره خود نمی‌دانند، می‌دانند روزه خوب است از آن لذت می‌برند اما چون انس صحیح نمی‌گیرند بهره لازم از روزه نمی‌برند رشد و تعالی و قرب نمی یابند. نماز می‌خوانند اما به قرب دست پیدا نمی‌کنند چون نمی‌دانند چرا نماز می‌خوانند با نماز انسی نگرفنه اند نمی‌دانند نماز تمرین عبودیت و جدا شدن از غیر الله و انس با معبود و خالق بی همتاست، نماز ضامن حفظ بقیه روزمره زندگی است، نمی‌دانند روزه چطور آنها را به قرب می‌رساند چطور اراده آهنین برای جهاد با نفس و جهاد با شیطان به آنها می‌دهد، چطور خداوند از اردوگاه تمرینی ماه مبارک با بستن دست شیاطین و دادن تمرینهای تقویت اراده انسان را ورزیده می‌کند برای ۱۱ ماه کشمکش درونی با نفس اماره با غلبه بر هوی و هوسی که انسان را از سیر تعالی به سوی محبوب و قرب باز می‌دارد در عین اینکه این اردوی تمرینی را خداوند میهمانی نام نهاده تو این اردو حسابی به بنده اش نزدیکی اش را می‌چشاند تا لذت انس و قرب بنده را مست کند و با مستی و فرح قلبی آماده رویارویی با بقیه موانع و آزمونهای زندگی شود تا بتواند به هدف نهایی که کمال است، قرب در جوار کامل مطلق است، نزدیک شدن به مقام خلیفه و جانشین الهی شدن است، برسد. خداوندا از تو مهربانتر نیست و نخواهد بود مربی ای که هم دلسوز تر از مادر است برای محبت کردن و ناز کشیدن هم استوارتر از پدر است برای تکیه کردن و مقاوم پروش دادن هم عالم تر و ماهر تر و دقیق تر و آگاه تر است از مربی برای تربیت کردن و پرورش دادن هم طبیب جسم است هم طبیب جان هم دوای جسم دارد و هم دوای جان و جسم و جانم ظاهر و باطنم غیب و شهادتم را از من بهتر می‌داند نه تنها غیب و شهادت من بلکه غیب و شهادت عالم دور و برم را بهتر از خودش می‌شناسد بلکه بالاتر همه غیب. و شهادت عالم مال او و ملک اوست هو عالم الغیب و الشهاده و هم آینده نگر تر و حکیم تر و داناتر و باطن شناس تر است از استاد سلوک برای سیر دادن و رساندن و ... همه عالم ملک اوست همه قدرت عالم به دست اوست بی نیاز از همه عالم است اما به من روسیاه حقیر ناچیز و نادان که می‌رسد آغوشش را می‌گشاید یا باسط الیدین بالرحمت، ناز می‌خرد، مدلا علیک، صدا می‌کند و می‌خواند که انی قریب، خداوندا مظلوم تر از تو در عالم ندیدم و نشناختم و بی پروا تر و ظالم تر و بی چشم و رو تر از خودم هم سراغ ندارم و جاهل تر و بی خیال تر و غافل تر و کسل تر و تنبل تر و نادان تر و بی مقدار تر و بی ادب تر و بدبخت تر از من نیست برای فهم و درک این حقیقت عظمی، الله اکبر، فقط یک چیز می‌توانم بگویم گرچه هزاران معنی از مناجات شعبانیه و دعای افتتاح و دعای ابوحمزه به ذهنم می آید برای ناز تو را کشیدن اما به زبان جان جانان جهان مولای همه عاشقان می خوانمت، مولای یا مولای انت الخالق و انا المخلوق، و هل یرحم المخلوق الا الخالق، ارحمنی برحمتک، وارض عنی بجودک و کرمک و فضلک، یا ذالجود و الاحسان، والطول والامتنان، برحمتک یا ارحم الراحمین. که این گفتار را هم از فضل و کرم تو دارم وگرنه من به سر چشمه خورشيد نه به خود بردم راه، ذره اي بودم و مهر تو مرا بالا برد