متن پرسش
با سلام،
شما در تفسیر سوره فجر از اهمیت تفکر و عقل در مواجه با قرآن سخن گفتید، میخواستم بدانم اولا نقش تفسیر در این مرحله چیست و ثانیا ما میدانیم که تفسیر قرآن احتیاج به یک اشراف کلی بر قرآن دارد و چه بسا یک تعقل طولانی روی یک ایه میتواند بدون در نظر گرفتن آیه دیگر یا حدیث دیگری نتیجه کاملا اشتباه بدهد و همچنین میدانیم که تفسیر احتیاج دارد به یک جور اجتهاد که از عهده هر کسی بر نمیآید پس چه طور ما به فهمه خودمان از قرآن اعتماد کنیم؟
چطور میتوان از این تفسیر به رای که مشکل روشنفکران ماست بپرهیزیم؟
متن پاسخ
جواب سؤال 299
باسمه تعالی
علیکم السلام
تفکر در فضای آیات قرآن غیر از تفکری است که موضوع آن مبهم است. اگر انسان در موضوعی که قرآن طرح میکند تعقل کند عملاً عقل خود را در مسیر صحیح قرار داده و از مواهب آن بهرهمند شده، و چون هر آیه و سورهای در انسجام با سایر آیات و سورهها است و همهی آنها از خدای حکیمی صادر شده که تمام جوانب هر موضوعی را در نظر دارد، اگر برنامهی تدبّر و تفکر در آیات را در خود زنده نگهداریم از آنجایی که قرآن نور است، از هرکجا شروع کنیم، گویا با همهی حقیقت قرآن ارتباط پیدا کردهایم.
مشکل بعضی از روشنفکران آن است که نظرات خود را بیشتر از نظر قرآن قبول دارند و لذا سعی نمیکنند با تفکر و تدبّر در آیات، قرآن را بفهمند، بلکه تلاش میکنند نظرات خود را بر قرآن تحمیل کنند.
موفق باشید