سلام بر استادارجمند و گرانمایه این کمینه که گاهی سخنان شما را گوش میکند با تمام ضعفها، کمبودها و خلل هایش خود را شاگرد شما میداند. حالم منقلب شده و درمانی نمی یابم هرچه اطرافم هست مزید علت میشودو نمک روی زخم تابخواهی دارم. عزیز تراز جان بدنم پر از رخوت، مغزم خمود ودستانم ناتوان پاهایم لرزان و فکرم پریشان شده نای ایستادن هم ندارم ترس وجودم را فراگرفته نکند به بیراهه بیفتم دستاویزی نیست هیچ کورسوی امیدی نمی بینم روحم گمشده و نمی‌توانم لق لقه زبانش ،دیگر از دارو هم کاری ساخته نیست، دل را به در و دیوار می‌کوبم به آب و آتش میزنم اما جان نمی‌گیرد به طپش نمی افتد ،کرخت شده ام خوبست که درد راحس نمیکنم اما گوشهایم هم غرق شده تنها دستم از آب بیرون مانده ،آیا این دست و این دل مرده راهی برای حیات دارند که من نمیبینم؟میخواهم زنده بمانم می شود؟کسی صدایم را میشنود؟کسی کنارم می ایستد؟کمکم کنید...کمک🖐️