سلام علیکم. با عرض پوزش از این که وقت شریفتان را می گیرم، می خواستم ابتدا به این متن از شهیدمطهری توجه نمایید: مجموعه‏آثاراستادشهیدمطهرى ج‏2 36 جانشینى علم و ایمان ..... ص : 35: بدیهى است که نه علم مى‏تواند جانشین ایمان‏گردد- که علاوه بر روشنایى و توانایى، عشق و امید ببخشد، سطح خواسته‏هاى ما را ارتقاء دهد و علاوه بر اینکه ما را در رسیدن به مقاصد و هدفها و در پیمودن راه به سوى آن مقاصد و اهداف مدد مى‏دهد، مقاصد و آرمانها و خواسته‏هایى از ما را که به حکم طبیعت و غریزه بر محور فردیت و خودخواهى است از ما بگیرد و در عوض، مقاصد و آرمانهایى به ما بدهد بر محور عشق و علاقه‏هاى معنوى و روحانى، و علاوه بر اینکه ابزارى است در دست ما جوهر و ماهیت ما را دگرگون سازد- و نه ایمان مى‏تواند جانشین علم گردد، طبیعت را به ما بشناساند، قوانین آن را بر ما مکشوف سازد و خود ما را به ما بشناساند. می خواستم نظر شما را درباره ی قسمت آخر، که درباره ی عدم جایگزینی ایمان به جای علم است بدانم. آیا حقیقتا، ایمان نمی تواند طبیعت را به ما شناسانده و قوانین آن را مکشوف کند؟ آیا نمی تواند به انسان معرفت نفس بدهد؟ اصلا دقیقا منظور از ایمان در کلام شهید بزرگوار چیست؟