متن پرسش
سلام علیکم
در قران کریم وقتی کلمه لبث (ماندن در دنیا )را بررسی نماییم غالبا درباره مجرمین است و اینکه مجرمین ماندن در دنیا را اندک می دانند مانند آیه 55 سوره روم که می فرماید:وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَیْرَ سَاعَةٍ کَذَلِکَ کَانُوا یُؤْفَکُونَ 1-این آیه فقط درنک کردن مجرمون در دنیا را اندک می داند یا مومنین هم چنین تصوری دارند؟
2- حال که درنگ کردن ما در این دنیا به نعبیر قرآن اندک است و مانند ساعتی بیش نیست برنامه ریزی برای اهداف معنوی در دراز مدت چگونه تبین می شود؟
متن پاسخ
باسمهتعالی: سلامعلیکم: 1- وقتی انسانها در قیامت بیدار شدند مییابند چقدر فرصت دنیایی کوتاه بود، چیزی که مؤمنین از اول میدانستند 2- برنامهی درازمدت به حکم وظیفه برای جامعه، غیر از آن است که ما برنامهریزی کنیم که درازمدت در دنیا بمانیم. موفق باشید