متن پرسش
سلام علیکم. اگر کسی هیچ مشکلی در دریافت معارف نداشته باشد الا اینکه بیشترین زمان حفظ ورع به معنای واقعیش فقط در حد 1 ماه و همین حدود باشد و بعدش خراب کند در حد فاجعه!!!!! و در همان زمان در حضور بودن را در حد خودش حس کرده باشد! با این حال و با اینکه لحظات حضور را به یاد دارد چرا چنین میشود؟ اگر کسی مداومت بر دینداری بخواهد چه کند و درمان ضعف اراده چیست؟ برای استمرار در عبادت حرفی بزنید شاید دیگر دست از مسخره کردن خودمان با این نوع دینداری برداریم؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلامعلیکم: به نظرم بدون اینکه ناامید شوید باید برنامهای سلوکی برای خود ترتیب دهید. کاری که آیتاللّه محمد شجاعی در سه جلد کتاب «مقالات» انجام دادهاند خوب است. بنده هم شرح مختصری بر آن کتابها داشتهام. گروه فرهنگی المیزان میتواند صوت آن مباحث را در اختیارتان قرار دهد. مشروط بر آنکه مقدمات را گذرانده باشید. موفق باشید