متن پرسش
با سلام و عرض تشکر بابت پاسخگویی به سوالات. مشکلی دارم که امیدوارم با راهنمایی شما حل شود.
من فردی درونگرا هستم. البته از ابتدا اینطور نبودم. در تمام طول تحصیل و حتی الان هر کس به من مراجعه میکرد تا بهش توی درسا کمک کنم با کمال میل قبول میکردم. چون تنها چیزی بود که بلد بودم. از این طریق هرچند وقت یکبار دوستای جدید پیدا میکردم. ولی موقتی بود چون اونا فقط من رو برای یاد گرفتن درسا می خواستن. متاسفانه تا احساس میکنم یه کسی پیدا شده که می تونه کمک کنه همه اسرا رم را بهش میگم و بعد رفتارش با من عوض میشه. و خودش رو بالاتر از من میدونه. لطفا کمکم کنید. چطور میتونم مثل دیگران بشم در حالیکه دینم رو مانع میدونم، در حالیکه چیزی بلد نیستم. اینکه کی حرف بزنم چه حرفی بزنم با آدما چطور برخورد کنم خیلی سپاسگذارم
متن پاسخ
طبق وعدهی قرآن «إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئات» اعمال الهی و عبادات شرعی ضعفها و کوتاهیها و گناهان را از شخصیت انسان میزداید و اگر در معارف الهی تعمق بیشتر نماییم و در عبادات شرعی مراقبهی کامل کنیم تا آنجا انسان جلو میرود که خداوند به او وعده میدهد: « َ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَنات » یعنی ضعفهای آن ها تبدیل به قوت میشود و با شخصیتی ممتاز وارد صحنهی زندگی و ارتباط صحیح با سایر انسانها میگردید. پیشنهاد بنده آن است در ذیل شخصیت حضرت روحالله خمینی«رضواناللهتعالیعلیه» با کتابهای شهید آوینی ارتباط پیدا کنید. موفق باشید