متن پرسش
با سلام. در آیه آخر آیه الکرسی داریم که هر که ولایت غیر از خدا بر سرش باشد، تحت ولایت شیطان است. با این تفسیر تنها حکومتی که در حال حاضر تحت ولایت شیطان نیست، جمهوری اسلامی است.
1- آیا این تفسیر صحیح است؟ (بنده شیعیان حزب الله، حوثی های یمن و برخی از اقشار عراق را جزء حکومت های بالا محسوب نکردم) 2- در صورت صحیح بودن، سوال اینجاست که مثلا قطر با آمریکا یا مثلا ونزوئلا و کره شمالی با عربستان چه فرقی در نوع ولایت شیطانیشان دارند که ما با برخی بر سر میز مذاکره می نشینیم و با برخی نه؟ آیا شدت و ضعف آنها لحاظ می شود؟ 3- اگر مثلا کشوری مانند کره شمالی و چین و روسیه و آمریکا همه در جبهه شیطان هستند چطور می شود که مثلا در جنگ تحمیلی یک عده از سپاه شیطان با ایران می جنگند و یک عده در خفا به ایران سلاح می دهند (مثل چین و کره شمالی)؟ 4- رفتار ما با حکومتهایی مانند عمان، ترکیه، ونزوئلا، بولیوی، قطر، لبنان و عراق باید چگونه باشد؟ آیا باید رفتارهای جذبی داشت؟ یا اینکه تنها برای منافع ملی با آنها مراوده کرد؟ سرحد منافع ملی تا کجاست؟
متن پاسخ
علیکم السلام، باسمه تعالی
آری! هرکس ولایت الهی را نپذیرفت شیطان بر او حکومت میکند ولی فرق است بین کسی که در مقابل دین خدا استکبار میکند با کسی که مقابله نمیکند و صرفاً حکم خدا را نمیپذیرد و حتی ابراز تمایل میکند که به حاکمیت حکم خدا نزدیک شود. آمریکا و اذناب آمریکا با روح استکباری با نظام اسلامی مقابله میکنند و این بسیار فرق میکند با ونزوئلا و کرهی شمالی که به جهت روحیهی فطری ضد استکباری با نظام اسلامی همراهی دارند. آری با این نوع کشورها باید رفتارمان جذبی باشد تا زمینهی معنوی آنها تقویت شود، ما منافع ملی را به صِرف منافع مادی تعریف نمیکنیم منافع توحیدی ما آن است که سراسر جهان متوجه توحید الهی شوند و بر این اساس وظیفهی خود را تعریف می نمائیم . موفق باشید