کربلا و عبور از دوگانگیِ «زندگی» و «مقاومت»

جلسه سیزدهم

باسمه تعالی

«السَّلاَمُ عَلَى أَسِيرِ الْكُرُبَاتِ وَ قَتِيلِ الْعَبَرَاتِ‏....وَ مَنَحَ النُّصْحَ‏ وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلاَلَةِ»

راهی برای حضور ذیل ارادۀ الهی 

1- کربلا نشان داد اگر نسبت به باورهای اصیل خود حساس نباشیم و عناصر فعّال فکری جامعه نسبت به جنگ نرمِ دشمن، هوشیاری لازم را نداشته باشند. پس از پنجاه سال از هجرت رسول خداf فرزند آن حضرت را به جرم اِصرار بر دین جدّش به شهادت می‌رسانند.

حساسیت نسبت به دین و خانواده و مسئلۀ کرامت زن و مرد و حساسیت نسبت به استقلال و مقابله با بیگانه و مردم‌سالاری اسلامی، راز ماندگاری ملت‌ها بوده و هست و دشمنان انسانیت در صددند با تغییر باورهای انسان از یک طرف و زیبا جلوه‌دادن امورات خیالی و وَهمی انسان‌ها از طرف دیگر ، انسان جایگاه انسانی خود را نبینند و افق متعالیِ راهی را که ادیان الهی، به‌خصوص اسلام مقابل‌شان گذارده را نادیده انگارند، غافل از آن‌که غفلت از آن راه منجر به نیست‌انگاری می‌شود و حضور تاریخی که با نظر انقلاب اسلامی برای بشرِ این دوران پیش می‌آید، به حاشیه رود و این یعنی باز سرگردانی و نیست‌انگاری، زیرا از حضوری غفلت کرده‌اند که آن حضور آنان را ذیل ارادۀ الهی قرار می‌داد، به همان معنایی که به گفته رهبر معظم انقلاب «در راهپیمایی ۲۲ بهمن و به صحنه آمدن جوانان و نوجوانان برای دفاع از انقلاب با وجود حجم انبوه خصومت‌ها علیه نظام اسلامی را نشانه اراده پروردگار برای پیشرفت اسلام در بستر جمهوری اسلامی خواندند و افزودند: نمونه دیگری از بروز اراده الهی، تجمعات ضد صهیونیستی در اروپا و حتی آمریکا و افزایش چشمگیر حمایت افکار عمومی جهان از مردم فلسطین است.»(4/12/1403) با توجه به این امر همچنان باید به راهی نظر داشت که ما با حضور در آن راه ذیل ارادۀ الهی قرار می‌گیریم و حرکات و گفتار ما صورت‌هایی از الطاف الهی به خود می‌گیرد، به همان معنایی که خداوند در وصف پیامبر خود فرمود: «مَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى» این یعنی حضور ذیل ارادۀ الهی و درک چنین حضوری که نهایت تعالی برای انسان می‌باشد.

راز غفلت از «غدیر»

 2- جناب اباذر می‌فرماید: ای امتی که پس از رسولf متحیّر مانده‌اید، اگر کسی را که خدا مقدم داشته، مقدم می‌داشتید و کسی را که خدا مؤخَّر داشته، مؤخَّر می‌داشتید و ولایت و وراثت را در اهل‌بیت پیامبرتان می‌نهادید، از همه‌ نعمت‌ها از هرسوی بهره‌مند می‌شدید[1]. و در جای دیگر می‌فرماید: ای مردم! در آینده فتنه‌هایی پدیدار خواهد شد، اگر گرفتارش شدید به کتاب خدا و علیu تمسّک کنید.( انساب‌الاشراف، ج2، ص 118)       

مردم پس از رحلت رسول خداf آن‌طور که شایسته بود متوجۀ طلوع تاریخی که با اسلام آغاز شد، نبودند تا متوجه باشند باید به حاکمی بیندیشند که نه‌تنها از آداب عبادیِ تاریخ جاهلیت عبور کرده، بلکه از حضور در تاریخ جاهلیت نیز عبور کرده است و متوجۀ امکانات جدیدی است که با ظهور اسلام پیش می‌آید. غفلت از این نکتۀ مهم بود که ذیل اسلام متوجۀ جایگاه تاریخی «غدیر» نگشتند، امری که شیعیان بحمدلله متوجۀ آن بودند و مردم ما نیز با عبرت‌گرفتن از آن روزگار، بر ولایت فقیه که معنای غدیر در این زمانه است، شدند و با توجه به همین بصیرت تاریخی، شیفتۀ نظمی که جهان استکباری برای بشر جدید شکل داده است، نیستند و این یعنی حاضرشدن در فرهنگ «مقاومت» به همان معنایی که از جدایی بین «زندگی» و «مقاومت» عبور کرده‌اند و زندگی را همان «مقاومت» و حضور در تاریخی می‌دانند که در بستر کربلا در انقلاب اسلامی گشوده شده است، به همان صورتی که امام حسینu روشن نمودند چگونه یک مسلمان در هر صحنه‌ای که باشد می‌تواند بهترین انتخاب را انجام دهد تا خود را ذیل ارادۀ الهی حاضر و احساس کند، به جای آن‌که گرفتار زندگی تحمیلیِ جبهۀ استکبار باشد و حال این ماییم و ادامۀ زندگی زیر سایۀ امام حسین«علیه‌السلام» و حضور در تاریخی که «مقاومت»، عین «زندگی» است. و این اراده و عزمی است که با نظر به نهضت حضرت اباعبدالله علیه السلام پیش می‌آید و در همین راستا رهبر معظم انقلاب فرمودند: «ملّت ایران در این جنگ تحمیلیِ اخیر کار بزرگی انجام داد؛ این کارِ بزرگ از جنس عملیّات نبود؛ از جنس اراده بود، از جنس عزم بود، از جنس اعتماد به نفْس بود.»25/4/1404

"والسلام"

----------------------------------------------------------------------
[1] - نثرالدر، ج 5، ص 77 - تاریخ یعقوبی، ج 2، ص 171، نقل از تاریخ تحول دولت و خلافت ص 149