- باسمه تعالی: سلام علیکم: خداوند مقام عصمت را موهبتاً و به صورت غیر اکتسابی به ائمه«علیهمالسلام» میدهد و آنها باید در این دنیا در عین داشتن گرایشهای بشری و اختیار و انتخاب، آن را حفظ کنند. ولی ما با ترک گناه، آرامارام میتوانیم به عصمت نزدیک شویم. در رابطه با اعتقاد به وجود انسانهايى كه خداوند به نحو خاصى برگزيده، موضوع مخلَصين در قرآن است. شيطان مىداند كه از بين بندگان خدا فقط يك گروه هستند كه هيچ ابزار و امكانى براى گمراهى آنها در اختيار ندارد و آن «مخلَصين» هستند و لذا به خداوند عرض كرد: «فَبِعِزَّتِكَ لَاغْوِيَنَّهُمْ اجْمَعين، الّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصينَ»[1] به عزت تو همه را گمراه مىكنم مگر بندگان مخلَص را. مخلَصين آنهايى هستند كه خداوند در آنها تصرف خاصى دارد و هيچكس در آنها سهمى ندارد تا شيطان بتواند در آنها تصرف كند. اگر به معنى «مخلَص» توجه شود، متوجه خواهيد شد كه مخلَص بودن غير «مخلِص» بودن است. همّت براى خوبشدن مربوط به مخلِصين است و نه براى مخلَصين، بلكه مخلَصين برگزيدگانى هستند كه خداوند براى خود خالص كرده و هيچكس در آنها سهمى ندارد، بلكه آنها به دليل مخلَص بودنشان آينه ى خواست و رضايت خدايند و هركس خواست رضايت خدا را جلب كند، بايد حركات و افكار و عقايد آنها را ملاك قرار دهد. مشخص است كه اين مقام يك مقام اكتسابى نخواهد بود، بلكه موهبتى است، هرچند آنها با اختيار خود بايد اين عصمت را حفظ نمايند و مسلّم حفظ كردن عصمتِ موهبى مشكلترين كار ممكن براى بشريت است، زيرا حفظ عصمت به اين معنا است كه يك لغزش نبايد از آنها سر بزند. در همين رابطه است كه عارفان گفته اند:
محنت قرب ز بُعد افزون است |
جگر از محنت قربم خون است |
|
هست در قرب همه بيم زوال |
نيست در بعد جز اميد وصال |
|
حفظ حالت قرب از آن جهت جگر سالك را خون مىكند كه با يك خطا از آن مقام سقوط مىنمايد. موفق باشید
[1] ( 1)- سورهى صاد، آيات 82 و 83.