متن پرسش
با سلام و خسته نباشید خدمت استاد بزرگوار
اینکه در شرع یک سری احکام وارد شده که انسان نباید بدون چون وچرا به آن عمل کند و از روی عبودیت به آن عمل شود چگونه گاهی در مواردی حقه هایی شرعی وجود دارد؟
آیا این حقه های شرعی یک جهت سازی دین با تمایلات نفسانی نیست؟لطفا در این مورد توضیح مفصلی بدهید؟ممنون
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیکم السلام: ای کاش مثال میزدید تا مقصود شما روشن میشد چون ما تنها در مواقعی که شریعت رخصت میدهد میتوانیم از دستورات دین عدول کنیم چون همان عدول را هم دین گفته . بنابراین در هیچ شرایطی ما نباید از زیر سایهی ولایت الهی به زیر ولایت نفس امّاره برویم. موفق باشید