متن پرسش
سلام: در ادامه پرسش 22130 ، پس تفاوت ما که حمد خدا رو بر زبان بیاوریم و بگوییم همه چیز خوب است و تلاش کنیم و.... با روشنفکران غرب زده که به مخاطبین خود توصیه می کنند هر روز جلوی آیینه بایست و بگو همه چیز خوب است و.... چیست؟ آیا قرار است هر دو فرهنگ با زبان یک نتیجه خوب بگیرند؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: در حمدی که ما در نماز داریم نظر به حضرت ربّالعالمین است و اظهار این باورِ متعالی که منشأ همهی خوبیها و پاکیها از اوست، و با این کار، نحوهای از گفتگویی صمیمی با آغازینترین حقیقت و مبناییترین وجود به میان میآوریم. این چه ربطی به نحوهای از القای روانشناسانه دارد که تنها شارژکردنِ خود میباشد از طریق توهّمسازی؟! موفق باشید