متن پرسش
با سلام خدمت شما استاد بزرگوار:
استاد نفس هیچگاه بدون بدن نبوده و نخواهد بود، در دنیا با بدن مادی به گونه ای که وقتی اینجاست آنجا نمی تواند باشد مثلا وقتی در اتاق است در کوچه نیست چون در عالم ماده است، بعد از مرگ در برزخ با بدن برزخی (مثالی) و در آخرت هم با بدن اخروی است، و همیشه محدود و وابسته به بدن است و باید حتما بدنی داشته باشد و بدنی باشد تا با آن سیر کند، و دردها و لذت ها را با بدن درک کند چه در دنیا چه در برزخ و چه در آخرت که بهشت و جهنم و نعمتهای بهشتی و عذاب جهنمی با بدن درک می شود، حال چگونه تجرد از این نفس وابسته و محتاج به بدن درک می شود؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: بدن برزخی و قیامتی، وسعتش در حدّ آن عالَم بیکرانه است چون در آنجا بُعدی در میان نیست که بدن ما جایی باشد و جایی نباشد، بلکه در عین تشخص، هویتی بیکرانه دارد و جایی او را محدود نمیکند. مثل صورتهای ذهنی است که صورتِ ذهنی شهر اصفهان، مانعِ توجه و حضور صورت ذهنی شهر تهران نمیگردد. موفق باشید