متن پرسش
سلام استاد عزیز، خدا قوت:
برهان صدیقین میگه: عین وجودی داریم که وجودهای مختلف (اشد، شدید و خفیف الوجود) را صادر می کند. هر کدام از اشد، شدید و خفیف الوجودها، در مرتبه خود، ظهوراتی دارند.
به طور خلاصه عرفان میگه: احدی در صحنه حاضر است به نام حضرت حق، و هر چه به چشم می بینیم، همگی ظهورات حضرت حق است.
سوالم اینه که اولا آیا درست فهمیدم؟
ثانیا خواهشا برای وجودهای اشد، شدید و خفیف، چند مثال ساده بزنید.
ثالثا، عارف، ظهورات را (مثلا جلوه حیات در سنگ یا برگ درخت یا آب) به چشم سر هم می تواند ببیند؟ یا فقط با چشم دلش (قلبش) می تواند ببیند؟
تشکر
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. آری! خوب متوجه شدهاید. ۲. حقیقت نوری اولیاء معصوم در مقامِ اشدالوجود و جامعیت وجود است و پایینترین درجهی وجود، وجود عالم ماده است. ۳. مگر با چشم سر میتوان حیات را حسّ کرد؟!!