سلام علیکم: استاد، مطالعه یادداشت امام خمینی (ره) و مکتب مقاومت در این تاریخ حضرتعالی حقیقتاً روحیه و شور مضاعفی به من داد. می خواستم ببینم این برداشتم درست هست یا خیر، مبنی بر اینکه بینش امام و آقا یک بینش کلان و ماهواره ای و با در نظر گرفتن عالَم یک انسان موحد و طراز تمدن اسلامی است. آنها متوجه اند احکام و شرایع اسلامی را باید با در نظر داشتن آن عالم و جهانی معنا کرد که این احکام انسانها را به مقام والای خلیفه اللهی و کرمنا بنی آدم بیش از پیش نزدیک می کند و فطرت بشر را به میدان می آورد تا مبتنی با آن زیست تمدنی کند نظیر زندگانی شهدایی که با بانگ انقلاب برخاستند و فطرت خود را صیقل داده و همگی از عالمی صحبت می کنند که شاید درکش برای مثل منی سخت است. اخیرا وصیتنامه شهید ابراهیم هادی رو میخوندم، ایشون می نوشتند «تا خود را تغییر ندهیم موفق به تغییر جامعه نیستیم و این را در زمانی می نویسم که وجودم سرشار از عشق به اسلام و رهبری مثل امام است.» فکر می کنم، جهان آینده جهان انسانهای روشن فطر با عقاید نافذ حتی در اوج فتنه ها و نفوذها و مصائب است و اینان در استفاده از تنکنولوژی ها و طرح های نوین هم واقف اند چگونه باید این تکنولوژی ها را در جهان و عالم خود هماهنگ و استحاله کنند تا ابزاری جهت تغییر انفسی در راستای قرب باشد. به شخصه این برداشت من بود و امیدوارم ما هم توفیق و لیاقت تغییر انفسی نظیر این سالکان و عارفان عزیز و محبوب را پیدا کنیم و عالَمی در شان انسان موحد بنا کنیم. با عرض معذرت که طولانی شد و التماس دعای فراوان.