سلام علیکم: برخی نزدیکان و افرادیکه با آنها آشنایی دارم، اخیرا ویژه پس از حوادث سال ۹۸، این مسئله را مطرح می‌کنند که از نظام جمهوری اسلامی چیزی جز پوسته و ظاهری نمانده و چقدر از آرمان ها دور شده و دیگر روح عقاید انقلاب را ندارد و حتی با وجود این میزان بر مقبولیت عامه، ولی مردم هم نسبت به نظام، تفکر ناکارآمدی در نظام را دارند و تمام مشکلات کشور ویژه در عرصه معیشتی برآیند کار تمام نظام است و نمی‌شود گفت چون اینجا مدیریتش غیر انقلابی بوده چنین شده بخاطر اینکه همین مسئولین حتی در همین دولت کنونی هم خود را ذیل سیاست کلان نظام می‌دانند و در چارچوب انقلاب و نظام هم هستند و هویت خود را در همان می‌‌دانند پس نمی‌شود گفت چون مدیریت انقلابی نبوده اینگونه شده و بعدش هم چگونه در این چهل و یکسال انقلابی ها نتوانسته اند به مسئولیت برسند و مشکلات را رفع کنند و تازه همان نهادهایی هم که مدیریت و حضورش با نیروهای انقلابی است پر از عیوب و مشکل است و حتی مجموعه های با حضور نیروهای به اصطلاح انقلایی هم بدان مبتلاست لذا نباید حساب این مدیریتها و دولتها را از نظام جدا کرد و گفت چون دولت فرضا با غیر انقلابی ها و رقبای مکتب امام هست و نگاه انقلابی وجود ندارد و اینها مدیریت انقلابی ندارند چنین شده و این اتفاقات ماحصل کل دستگاه های نظام است و مردم هم درگیر یکسری بازیهای سیاسی در همین حکومت شده اند. و نباید فکر کرد اگر حضور مردم نبود چهل و یکسال انقلاب دوام نمی آورد و تداوم انقلاب بخاطر حضور مردم است پس همچنان مردم پای نظام اند بلکه از ترس جانشان و فوقش منافع معیشتی و امنیتی کاری نمی‌کنند و ربطی به به مقبولیت عامه ندارد و انقلاب و نظام در یک وضعیتی است که از آن پوسته ای مانده و روحش در حال غروب است. پاسخ چنین مطالبی را چگونه می‌توان داد؟