سلام استاد: حوصله زیاد صحبت کردن ندارم و کلی گویی هایی می‌کنم و رد می شوم ولی شما به تفصیل جواب بدهید! این انقلاب اسلامی چیه که هر چی در موردش بیشتر فکر می‌کنیم بیشتر ازش دور می شویم؟ نمی‌دونم میتونم بگم منطورم رو یا نه. ولی من احساس می‌کنم نوع تفکر ما در این زمان با تفکری که قراره در بستر آرمانهای انقلاب به وجود بیاد فرق داره و علتش هم همینه که نمی‌تونیم با تفکر فعلی در مورد چیزی فکر کنیم که اصلا تمامیتش برای الان نیست! اصلا من که دیگه دارم گم میشم. برای شهدا کارهایی می‌کنیم و خود را به اونا نزدیک می‌کنیم اما در کنار چفیه شهدا نمی‌تونیم از شاسی بلند خود در کنار آلونک فقرا بگذریم! خب حق بدید دیگه بگم کار الآنی برای آینده نیست و باید به نوعی دیگر برای آینده کار کرد! چقدر کار فرهنگی از کسانی که کار فرهنگی را فقط برای کار فرهنگی انجام میدند! چقدر شعار که فقط برای شعار است. ما اهل کوفه نیستیم ولی بیشتر از یک بچه نمی‌خوایم. تا خون در رگ ماست ولی یخچال ما کره ای هست، ای رهبر آزاده فکر اینم که سمندم را بکنم شاسی بلند. چه شده بر ما و چه می‌گذرد بر ما؟