متن پرسش
با عرض سلام خدمت استاد بزرگوارم! طبق برهان صدیقین ، وجود من ربطی است.و وجود من از خداست.ایا صحیح است که بگوییم که وقتی من به صورت حضوری وجود خودم را درک میکنم ، من خدا را به اندازه وجودم درک میکنم.چون بین علت و معلول جدایی نیست.و معلول به اندازه وجود خودش ، علت را می تواند حضوری درک کند؟ باتشکر از زحمات استاد بزرگوارم!
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور است که میفرمایید و اساساً ارتباط هر موجود با خدا در رابطه با وجودی است که آن موجود دارد. موفق باشید