متن پرسش و پاسخمتن پرسش
سلام خدمت استاد طاهرزاده: عذرخواهم. وقتی انسان به کمک ادعیه و مناجات هایی که از زبان مبارک و مطهّر معصومین «علیهم السلام» صادر شده است با خدای متعال مناجات می کند، در آن لحظه خداوند به ذاتی که برای خود شکل داده ایم نگاه می کند یا به آن کلمات نورانیِ ادعیه‌ی امامان معصوم که در محضرش عرضه می کنیم؟ یا اساساً نگاه دیگری مطرح است؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: در دعا و مناجات، ابتدا خداوند است که به نور رحمت واسعه‌اش نظر به عبد می‌کند و پس از آن این عبد است که اگر خود را مشغول دنیا نکرده باشد متوجه نور حضرت ربّ العالمین می‌شود. به همین جهت ما حضرت حق را با نور ربوبیتش مدّ نظر می‌آوریم و او نیز با ربوبیت خود نظر به بندگان دارد. موفق باشید
آپارات
اینستاگرام
توییتر
تلگرام
ایتا