متن پرسش
سؤال: شما درکتاب سلوک ذیل شخصیت امام خمینی«رضواناللهتعالیعلیه» صفحة 42 خط سوم میفرمایید: «چیزی جز «وقت حضور» در صحنة کربلا حاکم نشود». آیا بهتر نیست به جای «وقت حضور» از عبارت «حضور حق» استفاده کنند؟ یک وقت میفرمایید: «چفیة آقا یادآور «وقت حضور» است»، این حرفْ خوب است؛ چون این حرف به این معنی است که این چفیه، یادآور آن وقتی است که حضور حقْ ظاهرتر بود. اما یک وقت بحث از «حکومت و حاکمشدن حضور» است، این تعبیر که «وقت حاکم شود» تعبیر مناسبی نیست، لذا به نظر حقیر بهتر است از تعبیر «حکومت حضور حق» استفاده شود.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: «وقت» یک حالت روحانی است که در روایت «لی مع الله وقت» بدان اشاره شده و عرفا نکات ظریفی در این مورد دارند. بنده در آخر کتاب «آنگاه که فعالیتهای فرهنگی پوچ میشود» عرایضی از جهت روایات و اشعار عرفا داشتهام، بر اساس آن نگاه واژهی «وقت حضور» بهکار رفته و این غیر از واژهی «حضور حق» است. موفق باشید