متن پرسش
خدمت استاد عزیزم عرض سلام دارم
زمانی با مطالعه ی اثار غرب شناسی استاد بنده مانند شخص تشنه ای که به چشمه ای زلال رسیده باشد به نشاط امدم اما نمی دانم چرا در برخورد با جامعه و با اینده خودم دچار مشکل شدم و مسئله هضم نشده باقی ماند به طوری که الان احساس می کنم مدتی است ناخواسته ان راه را رها کرده ام فکر می کنم تا حدودی قضیه ان شد که از دنیا مداری مردم اما به نشاط دینی هم نرسیدم و دچار سرگردانی برای چه فعالیت کنم شدم و مثل اینکه دوباره دچار دنیا شدم خواستم ببینم راه درمان چیست
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: مباحث غربشناسی موجب میشود که ما متوجه باشیم در چه شرایطی از نظر تاریخی هستیم و در این راستا نگاهمان را به افقهای دور زندگی بیندازیم که چگونه تاریخ خود را در یک فرایند درازمدت از غربزدگی در آوریم و وارد فرهنگ انتظار مهدوی شویم. ولی اگر فکر کردیم از فردا میتوانیم خود را از غربزدگی آزاد کنیم اول دعوا با این و آن میشود و در نهایت از آن رسالت تاریخی باز میمانیم. پیشنهاد بنده آن است که مباحث غربشناسی را به مباحث مهدویت وصل کنید تا معلوم شود چهچیزی را نمیخواهیم و چهچیزی را میخواهیم و زندگی خود را در راستای این خروج و آن ورود معنا کنیم. موفق باشید