با سلام و تشکر از شما استاد گرامی سوالی راجع به تفسیر و مفهوم آیه " ان الصلاه تنهی عن الفحشاء و المنکر" خدمتتان دارم. با توجه به مفاهیمی که در کتاب "آنگاه که فعالیت های فرهنگی پوچ می شوند" در باب اعمال قدسی و شبه قدسی و غیر قدسی فرمودید، استفاده ازین آیه با این مفهوم که نماز خوب باعث گناه نکردن می شود، کار صحیحی است؟ آیا واقعا مفهوم این آیه همین مطلب است یا اینکه این طور بیان کردن مفهوم این آیه باعث غفلت از جنبه غیبی و غیر مادی نماز میشود؟ آیا این طور استفاده کردن ازین آیه در برابر کسانی که نماز خود را تاثیر گذار در زنگی نمی دانند، باعث شبه قدسی کردن مفاهیم این آیه نمی شود؟ اگر چنین است لطفا کمی راجع به مفهوم صحیح این آیه و جایگاه کاربرد آن توضیحی بفرمایید. با تشکر