متن پرسش
باسمه تعالی. سلام علیکم. استاد گرامی بنده از شاگردان شماهستم. حدود دوماه پیش پدرم دعوت حق را لبیک گفت . از دنیا رفت. سعی کردم صبر کنم بر این مصیبت. با اینکه عاطفه پدر و فرزندی بین ما زیاد بود. اما الان که دو ماه میگذرد وقتی که یاد پدرم می افتم و به لحظاتی که بود و یا به لحظه جان دادنش می اندیشم خیلی غصه میخورم ؛ استاد برایم سخت است بشینم و ساعتها به یاد پدرم گریه کنم؛ استاد آیا اینها وهم و توهم است؟ اگر اینطور است چه کنم مشغول گریه برای پدرم نشوم . استاد گرامی؛ بنده ایمیلم را برایتان می فرستم لطفا راهنماییهای ارزنده تان را صرفا به ایمیلم ارسال بفرمایید. سپاس بیکران
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: اینکه مؤمنین وظیفه دارند به همدیگر تسلیت بگویند برای آن است که تسلیت به معنای فراموشی است یعنی از خدا میخواهیم از این جهت که جنابعالی دائم به یاد مسائل ریز بین خود و پدرتان هستید را فراموشتان دهد زیرا او وارد یک زندگی دیگر شده ولی هنوز شما با خاطرات او در زندگی قبلیاش زندگی میکنید. سعی کنید با دعا و نماز برای او و هفتهای یکبار بر سر مزار ایشان، کمکاش کنید. موفق باشید