متن پرسش
باسمه تعالی
سلام خدمت استاد
بنده مباحث انسان شناسی شما را تاحدودی(قبل از معاد) کارکردم اما جلوترنرفتم
می خواستم ببینم چقدرباید آدم به غیر ازمطالعه تمرین کند که این وجودی دیدن برای فرد ایجاد شود؟یک عمر؟چه تمرینی کنم توبحث برهان صدیقین گفتید این حس بدبختم کرده هی وارد حیطه عقل می شود نه من را من می گیرم وکارشب وروز من وبازم پوچی؟ وشاید این لقمه ها برای دهان حقیر بزرگ بوده ونباید می خوردم که ورم کردم.
خلاصه تقاضای تمرین واذکری وراهنمایی داشتم؟
ادامه شرح حال من(اگرفرصت داشتین)
بنده حتی با مطالعه ودانستن یه دفعه خودم که گم می شوم در مسائل وخداهم که گم می شود باید جه کار کرد با این اوضاع آیا همه ی این ها نتیجه سخنتونه که می گید ساحت انسان عوض شود وعالم تغییر کند عمری طول می کشد آخر اگر این طور باشد کی انسان ببیند وبچشد و صرف قیل وقال حس میکنم یه جوربازی شده از وجود حرف زدن واصالت آن و جلوه وحرف های قشنگ قشنگ...
خیلی شرمنده طولانی شد.
ایمیل هم فرستادم...
باتشکر
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: به قول حافظ: «اَلا یا اَیُهَا السّاقی اَدِرکأساً و ناوِلها .... چه عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها» مگر بنا است موضوع بهراحتی حل شود و حجاب فیالفور مرتفع گردد؟! کار میبرد. بعد از معاد و شرح آن إنشاءاللّه کتاب «آنگاه که فعالیتهای فرهنگی پوچ میشود» با شرح آن با شما حرف دارد. موفق باشید