متن پرسش
سلام علیکم: استاد شما در کتاب مبانی نظری و عملی حب اهل بیت علیهم السلام در صفحه 286 فرموده اید: مقام و مرتبه مخلَصین اصلاً جایی نیست که شیطان بتواند در حوزه ی شخصیتشان وارد بشود چون توسط خدا خالص شده اند، مقامی است که شیطان در آن مقام دستگیره ای ندارد که بدان متوسل شود و بهانه ای برای تحریک داشته باشد. پس استاد چرا شیطان در هنگامی که حضرت ابراهیم علیهم السلام میخواستند حضرت اسماعیل علیهم السلام را قربانی کنند ایشان را وسوسه میکرد؟ مگر شیطان نمیدانست که ایشان از مخلَصین است؟ یا در مورد معصومین اگر خداوند اراده کرده که آنها پاک و خالص باشند پس یک نوع جبر است و آنها از خود اختیاری ندارند که گناهی مرتکب شوند ؟ لطفا راهنمایی بفرمائید.
متن پاسخ
باسمهتعالی: سلامعلیکم: 1- در مخلَصبودن حضرت ابراهیم«علیهالسلام» همین بس که شیطان نتوانست هیچ تأثیری بر ارادهی حضرت داشته باشد، و خود شیطان هم گفت: فقط مخلَصین تحت تأثیر اغوای من قرار نمیگیرند و در مورد حضرت ابراهیم«علیهالسلام» نیز همینطور شد. 2- در رابطه با عصمت تکوینی اهلالبیت«علیهمالسلام» و اختیار آنها، اخیراً که آیهی 33 سورهی احزاب در شنبهشبها بحث شد عرایضی داشتم. خوب است که به صوت آن بحث رجوع فرمایید تا روشن شود عصمت معصومین با علم به گناه به آنها داده میشود و به همین جهت خودشان زشتی گناه را میبینند و با اختیار خودشان از آن دوری میکنند. موفق باشید