معنای درک حضور تاریخی اصحاب امام حسین علیه‌السلام (8)
 

بسم الله الرّحمن الرّحیم
 

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ

سلام بر شهیدان کربلا که با خون خود این پیام را را برای ما بر خاک نوشتند که: «ای رهگذر! به محمّدی‌ها بگو ما در این تربت خفتیم تا حضور خود را در تاریخی که با اسلام شروع شد و با امام حسین«علیه‌السلام» ادامه یافت، احساس کنیم و در همان حضور و احساس زندگی خود را ادامه می‌دهیم.

هنر درک تاریخ
1- به گفته جامعه ‌شناسان: «مردم، تاریخ را می‌سازند ولی آنچه را ساخته‌اند نمی‌شناسند.» این مربوط به مردمانی است که متوجه حضور تاریخی خود نیستند که چگونه ذیل اراده الهی، تاریخی که باید آغاز کنند را بسازند، برعکسِ حضرت اباعبدالله«علیه‌السلام» و یاران آن حضرت که به خوبی می‌دانستند چگونه در حال ساختن تاریخی هستند که آن تاریخ ادامه اسلام باشد، برعکس آن‌هایی که در آن زمان متوجه نسبت خود با خداوند در آن شرایط فوق‌العاده نشدند. این است تفاوت طلحه و زبیرها (1) با مولای‌مان علی«علیه‌السلام» و یا تفاوت توابین با شهدای کربلا. و این است تفاوت بنی‌صدرها با شهدایی همچون حاج قاسم سلیمانی‌ها و شهید رئیسی‌ها، شهدا فهمیدند اراده الهی به کدام سو اشاره دارد و خود را متوجه آن اشاره کردند، آن هم با نظر به سرعت تحولاتی که در جهان و در ایران به چشم می‌خورد و نظمی که نظر به ابعاد قدسی بشر دارد، در حیاتی سیاسی و رجعتی که با سنت تاریخی آمیخته است، همراه با حماسه و صبر در مقابل چشم‌اندازی که ملاحظه می‌کنید چگونه مشروعیت سیاسی جهان مدرن با نسل‌کشیِ رژیم صهیونیستی در حال فرو ریختن است. آیا اقبال عمومی نسبت به شهید رئیسی؛ حکایت از آن ندارد که فرم سیاسی دیگری در راه است؟ حاکی از ورق‌خوردن تاریخی که جبهه مقاومت را تروریست می‌نامید و حال خودشان اقرار کرده اند «طوفان الاقصی رویدادی است که می‌تواند تغییردهنده قرن بیست و یکم باشد و جهان را تغییر خواهد داد.» آن هم به برکت ایمان اسلامی و اعتقاد به قرآن. این است معنای نوری که پیرو اسلام در هر زمانی وارد تاریخ می‌شود مثل حضوری که یاران امام حسین«علیه‌السلام» در کنار آن حضرت در آن زمان پیش آوردند. و رهبر معظم انقلاب متوجه این نور در حضرت امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» و در این تاریخ شدند و به همسر شهید رئیسی فرمودند شکر کنید چون نظام چندین پله جلوتر رفت و شهادت ایشان کمتر از حیات ایشان برای نظام برکت نداشت.

مانند یک پروانه و ادامه خود در شعله شمع
2- هزینه‌کردن زندگی در مقابل ظلم، حکایت روح‌های بزرگی است که در مکتب امام حسین«علیه‌السلام» پرورش یافته‌اند. آنان را نیروهایی نورانی و معنوی از هرگونه سازشکاری باز می‌دارد. از خود گذشتگی‌ها زیر سایه باورهای متعالی، یک فرصت است که خداوند برای یک ملت پیش می‌آورد. مانند یک رود که با خروش خود کرانه‌های خود را در می‌نوردد و مانند پروانه که ادامه خود را در دل شعله شمع جستجو می‌کند، تا شعله شمع برافروخته‌تر گردد، هرچند به ظاهر از او چیزی باقی نماند و این حکایت از آن دارد که زندگیِ یَله و بی‌هدف، از فضیلت‌هایی که انسان‌های بزرگ پاس می‌دارند، فاصله دارد و عملاً تنهاییِ آن انسان‌ها را که با نوعی سرخوردگی همراه است، به میان می‌آورد، مانند انسانی که گرفتار کم خونی است. انسانی که از زندگیِ طبیعی و معنوی و از شور دریا و صحرا با فروافتادن در فضای مجازی، فاصله می‌گیرد، ناخودآگاه برای جبران آن جدایی‌ها، گرفتار نوعی پرخاشگری و خودخواهی می‌شود، به گمان آن‌که می‌خواهد مانند عمر سعد و نتانیاهو خود را نیرومندتر از بقیه نشان دهد. غافل از آن‌که شهدا راهی را که ایثار و دوستی است ذیل عبور از استکبار مقابل ما گشوده‌اند و این راه، راهِ نابودی ابرقدرت‌ها است.
برای شکست‌دادن جهانِ استکباری که زندگی را به زندان تبدیل می‌کند و ارزش انسان را فرو می‌کاهد، باید خود را مانند یزیدیان به اهداف دنیایی بسته محدود نکرد و ترسو و بُزدل نبود بلکه باید مسئولیت حضور در تاریخ دیگری را پذیرفت و حتی اموری را در این رابطه بر عهده گرفت تا مرز بین دروغ و راستی معلوم شود. این است معنای زندگی حقیقی که به کمک امام حسین«علیه‌السلام» در نسبت با آن حضرت و یاران‌شان، بی‌نهایت خوبی‌ها به سراغ انسان می‌آید و انسان حقیقتاً به زندگی آری می‌گوید حتی به قیمت شهادت.

                  والسلام

------------------------------------------------

1- طلحه از نظر ثروت، هزار اسب و عایدی او از املاکش در عراق، هزار دینار طلا. و زبیر هزار اسب و طلای باقیمانده پس از مرگ او پنجاه هزار دینار طلا بوده است.