با سلام خدمت استاد عزیز و گرامی: تقریبا مدت یکسال است که به توفیق الهی وارد مباحث معرفت نفس شده ام و تا الان جلسات کتاب ده نکته از معرفت نفس و آشتی با خدا و براهین صدیقین را گذرانده ام و اکنون در نیمه های حرکت جوهری هستم. متوجه این مطلب شدم که حقیقت انسان من اوست و تن ابزار من است و در آشتی با خدا متوجه شدم علت اضطراب و استرس دوری از خداست و با ارتباط با حق به آرامش می رسیم و نیز در برهان صدیقین متوجه یک وجود آن هم حضرت حق و هر چه هست تجلی اوست شده ام. مدتی است که به دفعات خیلی زیاد یاد مرگ می افتم و با اینکه می دانم زندگی جاوید در آخرت است ولی دچار ترس و نگرانی می شوم و هر چه رجوع می کنم به مباحث کتب ذکر شده و با توجه به یاد خدا گاه گاهی از فکر مرگ بیرون میرم ولی باز زیاد یاد آن می افتم. سوالم اول این است که آیا این تعداد مکرر یاد مرگ افتادن در مسیر معرفت نفس طبیعی است یا غیر طبیعی و زیاده روی؟ سوال دوم اینکه آیا من شدیدا با خیالاتم مواجه می شوم یا دچار وهم شده ام؟ و نیز آیا این از العاقاعات شیطان نیست که مرا دچار ترس کند و دچار نگرانی کند؟ در کل نمی دانم با این قضیه چطور برخورد کنم امیدوارم راهنمایی بفرمایید. با تشکر