متن پرسش
با سلام: در بحث های معرفه النفس جملاتی از دکارت در اثبات «من» انسان آوردید که برای ما خیلی جالب بود، ولی استاد مطهری در کتاب توحید صفحه ی 200 این حرف را که «من فکر می کنم پس وجود دارم» را یکی از مزخرف ترین حرف های دنیا می دانند و این پایه را می شکنند و البته خیلی از اثبات های دیگر دکارت هم می ریزد. آیا این حرف دکارت برای استفاده در معرفه النفس مضر نیست؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور که آن استاد شهید«رضواناللّهعلیه» میفرماید این حرف دکارت به عنوان یک قضیهی منطقی هیچ ارزش علمی ندارد و حتی پایهی انانیت فرهنگ غربی شد، ولی از جهت فضای شکاکیتی که منجر به این جمله میشود و میرسد به اینکه پس یک چیز غیر قابل شکی در من هست که نمیتوانم به آن شک کنم، میتوان مورد توجه قرار داد. موفق باشید