متن پرسش
سلام علیکم:
بنده حقیر مدتیست توفیق خواندن نماز شب دارم ولی به نماز وتر که می رسم تو قنوت کم میارم احساس می کنم نمیتونم با خدا حرف بزنم. هفتاد مرتبه استفرالله 300 مرتبه العفو 7 مرتبه هذا مقام هم میگم بعضی اوقات هم برای چهل مومن دعا می کنم ولی دلم راضی نیست. (یک کلام دعا کردن بلد نیستم) استاد عزیز خواهش می کنم راهنمایی بفرمایید.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور است. به همین جهت هم حضرت آیت اللّه حسنزاده«حفظهاللّه» میفرمودند باید گدای سمجی باشیم. گفت: «بیا ای دل که امشب در بکوبیم / بیا این بار محکمتر بکوبیم» محکمترکوبیدن با در نظرگرفتن این موضوع حاصل میشود که متوجه باشیم از همه جهات نیازمند خدا هستیم. موفق باشید