متن پرسش
سلام علیکم:
از پاسخ حضرتعالی مستفیض شدیم که فرمودید بین میل به جنس مخالف و میل به انجام، گناه فرق است.
ولی استاد سوال من اتفاقا در مورد کسی است که تمایل به ارضا میل جنسی از راه گناه دارد. مثلا شخصی که عادت به استمنا دارد معلوم است که هنوز لذت گناه دارد که بعد از توبه دوباره گناه می کند و جوابعالی بارها در مورد چنین اشخاصی فرموده اید که چنین کشمکشی بین نفس اماره و فطرت ادامه دارد و باید توبه کرد و چنین شعری مثال زدید که صد بار اگر توبه شکستید باز آ. خواهشا روی همین مثال شعر پاسخ دهید، که یعنی چنین شخصی دفعه اول و دوم، توبه اش قبول نبوده و فقط مثلا همان دفعه صدم، که از گناه رها شده توبه اش قبول شده؟
البته سوال من درباره لذت گناه جنسی نیست بلکه لذت سایر گناهان هم هست.
با تشکر فراروان
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: فکر میکنم همینکه انسان متوجهی گناهبودنِ این کار میشود و عزم توبه در او ظهور مینماید، به جهت تذکری است که ملائکة اللّه از درون، او را متذکر آن گناه مینمایند و او از این جهت عمل گناه خود را نپذیرفته است و لذا هر توبهای مقدمهی عمیقشدن توبهی بعدی او میگردد تا إنشاءاللّه در نتیجهی نهایی به جای اینکه مثل یک انسان گناهآلوده به گناه خود ادامه دهد، به توبهی نهایی نائل میگردد. موفق باشید