متن پرسش
سلام: خدا قوت.
1. استاد بحث عالم ذر را در کدام کتابتان پیدا کنم؟ بحث ازلی و ابدی بودن انسان؟
2. در اول سوره حمد، در آیه دوم، الحمد لله..
ال را حضرت امام چه الف و لامی گرفته اند؟ تعریف گرفتند؟
معنی این آیه یعنی می شود: (هر حمدی در هر زمانی در هر مکانی در هر شرایطی که باشد مختص الله است که پرورنده عالمین است.)
یعنی بقول حضرت امام (ره) گمان می کنند که فلانی را ستایش می کنند. گمان می کنند بت را ستایش می کنند. همه او را حمد و ستایش می کنند. حقیقت همه چیز اوست.
سوالم اینجاست که حقیقت همه چیز اوست؟ یا پرتویی از اوست؟ اگر اوست، پس حقیقت هرچیز می شود هستی مطلق؟ این که جور در نمیاید حضرت استاد؟
راهنمایی بفرمایید
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: حضرت آیت اللّه جوادی«حفظهاللّه» در تفسیر آیهی 173 سورهی اعراف در این رابطه بحث مبسوط و مفیدی داشتند که سیدی آن در مراکز مربوطه جهت فروش موجود است 2- اگر از نظر وجودی و شهودی بنگریم عالم همه مظهر وجود حضرت حق است و حضرت حق از طریق آن مخلوقات در صحنه میباشد به همان معنایی که قرآن فرمود: «اللّه نور السموات و الأرض». و یا مولی الموحدین«علیهالسلام» میفرمایند: «ما رأیت شیئا إلا و رأیت اللّه قبله و معه و بعده». موفق باشید