متن پرسش
با عرض سلام و خسته نباشید. ببخشید: 1. گاهی اوقات بعضی ها می گویند که سعه وجودی انسان ها با پیشرفت و ترقی در دو جنبه علم و عمل، زیاد می شود و گاهی بعضی دیگر می گویند که هر کسی یک سعه وجودی ثابتی دارد و به هیچ وجه نمی توان ان را کم و زیاد کرد. اخر آقای طاهرزاده من گیج شدم. لطفا کمکم کنید که سرانجام آیا سعه وجودی انسان کم و زیاد می شود یا نه؟ و اگر جواب مثبت است لطفا بگویید چگونه؟ 2. آیا معنای اصطلاح سعه وجودی با اصطلاح عین ثابت فرق می کند؟ لطفا توضیح دهید؟ 3. ببخشید آیا این حرف صحیح است که بگوییم ما در این زمان که از نعمت تفکرات و نظریات ابن عربی و ملاصدرا و ... مطلعیم، پس عرفان و خداوند و هستی و ... را بهتر از رسول اکرم (ص) و اهلبیت (ع) شناختیم؟ آخر آن ها که به این شکلی که ما اکنون از ابن عربی ها و ملاصدرا ها بهره بردیم، آن ها که بهره نبردند. لطفا توضیح بفرمایید. ممنون
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: انسان در ذات خود ممکنالوجود است و هرکس دارایِ امکان خاص و یا سعهی خاصی است که همان «عین ثابتهی» اوست و هرکس باید تلاش کند به نور محمد و آل محمد«علیهمالسلام» سعهی خود را در مقام امکان از قوه به فعل درآورد. مسلّم یک خانم با وسعتدادنِ امکان خود، مرد نمیشود ولی میتواند زنِ خوبی بشود. و هرکس از جمله ملاصدرا و محیالدین اگر در راه سلوک إلی اللّه قرار گیرند، خود را جیرهخوار سفرهی محمد و آلمحمد«علیهمالسلام» میدانند. سگ کیست کسی بتواند حتی خود را در عرض آن ذوات مقدس قرار دهد، چه رسد بخواهد از آن بزرگانِ بزرگ برتر باشد! موفق باشید