متن پرسش
باسمه تعالی. سلام علیکم: آیا این تعبیری که در روضه ها بکار می رود که حضرت عباس (ع) وارد شریعه شدند و آب را تا نزدیک لبها آوردند و ناگهان یاد تشنگی امام حسین (ع) و اهل بیت و کودکان افتادند و منصرف شدند و آب روی آب ریختند در جای موثقی ذکر شده و شما جایی دیده اید؟ آیا این تعبیر «ناگهان» یادشان افتاد آیا درست است؟ آیا در شان حضرتشان است که بگوییم ناگهان یادشان آمد؟ آیا وجود مبارکشان نعوذ بالله تا آن لحظه متذکر این موضوع نبودند؟ موفق باشید
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: نمیدانم کجا دیدهام ولی ظاهراً قضیه اینطور است که اسبان تربیتشده در موقعی که به آبی برسند تا صاحبشان آب نخورد، آب نمیخورند و جناب حضرت عباس«علیهالسلام» آن کار را کردند تا اسب آب بخورد ولی چون به یاد لب تشنهی برادرشان بودند، خودشان آب را بر روی آب ریختند. موفق باشید