متن پرسش
با سلام خدمت استاد ارجمند
مدت زیادی سرگردان بودم و مباحث دینی هیچ کدام پاسخ سوال مرا نداشت تا اینکه جوان و 10 نکته را کار کردم و اکنون هم برهان را با استاد کار میکنم. عاشق هنر بودم و با اینکه در کنکور رتبه بالایی نداشتم ولی فرصت پیام نور هم کافی بود تا به آنچه می خواهم برسم. (تحول در هنر به سوی هنر اسلامی) اما فتوای مرجعم و فضای آکادمیک دانشگاه مرا به حوزه کشاند. وقتی آمدم کاملا میدانستم بخاطر یک تکلیف آمدم و شروع علمی عالی داشتم اما بعد از مدتی مثل آنکه گم کردم چرا باید اینطور درس بخوانم. شما در آشتی با خدا می گویید علم اعتبار است و افتخار به آن ما را به پوچی می یکشاند حال باید چکار کنم و چه چیزی را نمیدانم که دیگر نمیتوانم آنطور درسبخوانم؟ چه چیزی عامل مجاهدتهای علمی بزرگان حوزه است؟
با تشکر
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیکم السلام: علم جنبهی طریقیت دارد و راهی است که ما را متوجه هدف میکند تا آنجایی که مرحوم ملاصدرا میفرماید: «المعرفة بذر المشاهده» معرفت به حقایق بذری میشود که آرامآرام قلب متوجه خودِ حقایق میشود. علوم اعتباری مثل ادبیات عرب نیز جنبهی طریقیت دارد و ما را در راهی قرار میدهد که با زبان حقیقت یعنی قرآن و روایت آشنا میشویم همچنان که علم فقه ما را از احکامی آگاه میکند که شرط رسیدن به محبوبمان در رعایت آن احکام است. وقتی جایگاه هر علمی را بشناسیم إنشاءالله مجاهدت علمی ما شروع میشود و آگاهانه و عالمانه وارد بندگی پروردگارمان خواهیم شد. موفق باشید