متن پرسش
سلام خدا قوت استاد عزیز: بعد از مرگ جدای از وابستگی های ناپسند؛ برای وابستگی های خوب چه برنامه ای داشته باشیم که بعد از مرگ باعث عدم سلوک نشود؟ آیا فقط حول وظیفه عمل کردن کافیست؟ چگونه می توانیم مثلاً بپذیریم که محبت مثلاً به مادر فقط از سر وظیفه باید باشد و آن عشق و احساس را نادیده بگیریم؟ آیا همین عشق و احساس باعث عدم سلوک بعد از مرگ نیست؟ باعث ایجاد تعلقات نمی شود؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: عشقها و محبتهای الهی عامل تغذیهی جان انسان در این دنیا و آن دنیاست. عشق و علاقه به مادر به عنوان آغوش گشودهی رحمت الهی چیزی نیست که مانع سلوک باشد. موفق باشید