متن پرسش
با سلام و عرض ادب:
حركت و زمان ذاتي عالم ماده است پس در غير از عالم ماده، حركت و زمان را نمي شود متصور شد. چون انسان داراي اختيار آفريده شده و بايد قرب به خدا را انتخاب كند و حركت كند به سوي او پس ناچارا بايد با عالم ماده مرتبط شود كه جسم خاكي ماست. در عوالم ديگر هم چون از جنس مجردات است پس حركت و زمان معني نمي دهد و جوهر و وجود انسان ثابت است و رشدي صورت نمي گيرد اما در برزخ چون حايل بين دو عالم است رشد در آن صورت مي پذيرد اما نه به اندازه عالم مادي، و به خاطر همين است كه ما براي اموات خيرات مي دهيم چون در برزخ هستند و بر آنان تاثير دارد. حال سوال اين است وقتي در آخرت (اگر فرض بالا صحيح باشد) رشدي ديگر حاصل نمي شود پس چگونه مي شود آن كساني كه در جهنم خالد نيستند بعد از تمام شدن مدت عذابشان به بهشت وارد مي شوند، آيا اين جابه جايي تغيير به حساب نمي آيد؟
آيا تغيير غير از حركت است؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: آری! همینطور که به ما فرمودهاند: «الیوم، یوم العمل و غداً یوم الحساب». در قیامت، انسان با آنچه دارد روبهرو میشود و دیگر فرصت عمل و اراده برای عملی دیگر برایش نیست. میماند رفع حجابی که در قیامت پیش میاید به جهت بعضی از اعمالی که باید با فشارهای جهنم، آن فشارها برطرف شود و انسان با حقیقت بهشت روبهرو گردد و این به معنایِ حرکت از قوه به فعل و ارادهی جدید و عملی دیگر نیست، بلکه روبهروشدن با همان عملی است که قبلاً انجام داده است. موفق باشید