متن پرسش
با سلام خدمت استاد بزرگوار طاهرزاده
پاسخ شما مبنی بر تاکید فردید بر علم الاسماء و قابل جمع بودن ایشان با آیت الله جوادی آملی را به اقای خسرو پناه فرستادم . پاسخ ایشان اینچنین بود :
با سلام و تشکر البته این گونه جواب دادن بستگی دارد به اینکه ایا ما معتقد به هرمنوتیک فلسفی هایدگر و گادامر هستیم یا نه؟! اگر جناب اقای طاهر زاده با این مبنا اقای فردید را تفسیر می کند ، بنده سخنی ندارم چون مبتنی بر نسبی گرایی معرفتی و فهم است که بی شک، هیچ یک از فلاسفه اسلامی از جمله امام خمینی و علامه طباطبایی و ایت الله جوادی آملی
این مبنا را قبول ندارند و در این صورت تفسیر اقای طاهر زاده به لحاظ مبانی با اندیشه امام و علامه در تعارض خواهد بود
و اگر با روش اجتهادی و رئالیستی می خواهند کلام اقای فردید را معنا کنند؛ در یان صورت، تفسیری {که } آقای طاهر زاده دارند با اندیشه امام نمی سازد
پیشنهاد بنده این است که اقای طاهر زاده با افرادی که از نزدیک با اقای فردید بودند گفتگو کند و اطلاعات دقیقتری بدست اورند تا بدانند که همسان دانستن تفکر فردید با امام ظلم نابخشودنی به تفکر انقلاب و امام است
بنده با ارتباط با این افراد مخصوصا در این یک سال مسئولیتم در انجمن حکمت و فلسفه ایران
بیش از گذشته بر فاصله فردید از بینش و منش و کنش امام پی بردم
موفق باشید
خسروپناه
ضمن درخواست عاجزانه جواب به این سخنان اقای خسروپناه و در آوردن ما از سردرگمی
لطفا مشخص بفرمایید ارتباط فردید و هایدگر آنقدری هست که اقای خسروپناه فکر میکنند ؟ و اگر هست ایا این شباهت فردید و هایدگر مذموم است یا خیر ؟
ایا شباهت فردید با هایدگر شباهت فردید با گادامر را نتیجه می شود ؟
متن پاسخ
باسمه تعالی؛ علیکم السلام: بنده موضوع را خیلی مهم نمیدانم زیرا آنچه برای بنده اصالت دارد فلسفه و عرفان اسلامی است و رجوع به «وجود» از یک جهت و رجوع به «حق» از جهت دیگر. در این راستا تمام مباحث آیتالله جوادی در شرح اسفار و به اجازهی ایشان تمام 514 جلسهی شرح فصوصالحکم که ایشان شرح دادند را از طریق نوار کار کردم و با این وصف فکر میکنم میتوان طوری از سخنان فردید و سخنان هایدگری که فردید معرفی میکند، برداشت کرد که در آن سخنان تذکر به «وجود» را به همان صورت تشکیکی – یا ظهور و خفا – دید و از آن سخنان نسبیت برداشت نکرد. ظاهراً برادر عزیز و استاد گرانقدر و متعهدمان جناب حجتالاسلام حاج آقای خسروپناه به این نتیجه نرسیدهاند . هایدگر در هشتادمین سال زندگیاش در مصاحبه با وایسر در آخرین جمله میگوید: «من در برابر آن یگانهای که هنوز نیامده – ظهور در تاریخ معاصر جهان نکرده – قدم واپس میگذارم و یک هزار سال قبل از آمدنش، در برابر او تعظیم میکنم». فردید از این هیدگر در متن اسلام شیعیِ ایرانی چیزی برداشت میکند که آن را به حضرت امام خمینی«رضواناللهتعالیعلیه» نزدیک مینماید. و ارتباط بنده با شاگردان فردید به صورت بلاواسطه با جناب آقای محمد رجبی و یا با آثار شاگردان فردید مرا به این نتیجه رسانده که نباید فردید را بیرون از اندیشهای دانست که حضرت امام خمینی«رضواناللهتعالیعلیه» بر آن تأکید دارند. موفق باشید