با سلام و خسته نباشی: با توجه به جملات و اشعار زیر می‌توان نتیجه گرفت می‌تواند حکمی برای شخصی حرام و همان چیز برای شخصی دیگر حلال باشد و منظور از جملات زیر چیست؟ از مولانا پرسیدند: «شراب؛ حلال است یا حرام؟» جواب فرمود: «تا که خورَد!» باده  نی در هر سری شر می‌کند     آنچنان را آنچنان تر می‌کند گر بود عاقل نکوتر می‌شود          ور بود بد خوی، بدتر می شود لیک چون اغلب بدند و بد پسند    بر همه، می را محرم کرده اند حکم غالب راست چون اغلب بدند  تیغ را از دست رهزن بستدند مولانا      مـِی گرچه حرام است، ولی تا که خــورَد     آنگـــاه چــه مقـدار و دگــر بــا کــه خــورَد     هرگاه که این سه شرط شد راست، بگو     مـِـی را نـَـخــورَد مــردم دانــا، کــه خــورَد با تشکر