سلام و رحمه الله. خیلی خلاصه و مختصر از جنابعالی راهنمائی طلب میکنم، چند وقتی خدا توفیق داده سحرها بلند میشم و مقداری قرآن میخوانم و بیشتر ذکر و تسبیح و صلوات تا اذان صبح و نماز و به کار و زندگی روزمره میرسم. خیلی دوست دارم مقداری از این زمان را به نماز شب اختصاص بدم اما نمیدونم چرا دلم راضی نمیشه از این جهت که انگاری این اسم نماز شب برای من خیلی بزرگ و غیرقابل دسترسه یا من لیاقت این مدل بندگان و خواص را ندارم یا اگر بخونم و کسی متوجه بشه و پخش بشه شاید اذیت بشم از نگاه و صحبت دیگران. واقعا نمیدونم نماز شب بخونم یا نه!! فقط دو رکعت نماز اول سحر میخونم بدون هیچ نیت خاصی و صرفا شکر خدا. ممنونم
باسمه تعالی: سلام علیکم: با خود مدارا کنید إنشاءالله شرایطی پیش خواهد آمد که نماز شب، خودش خود را به عنوان یکی از راههای زیبا جهت اُنس با خدا، نشان میدهد. موفق باشید