باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده بیش از ۲۰ سال پیش در هر جایی که صدایم می‌رسید، این فریاد را زدم که جریان خطرناکی آن سال‌ها پایه‌گذاری شد مبنی بر آن‌که هر وزارت‌خانه‌ای و هر شرکتی تلاش می‌کرد حقوق کارمندان خود را بدون ارتباط با سایر ادارات و شرکت‌ها تعیین کند. در حالی‌که از نظر کارمندِ نظام اداری بودن در ابتدای امر مدرک تحصیلی است که متأسفانه این موضوع، بیش از ۲۰ سال است که در آموزش و پرورش در مقایسه با سایر ادارات مورد غفلت قرار گرفته و به تعبیر بعضی از مسئولان آموزش و پرورش، قصه قاپیدن حقوق قصه گوشت قربانی شده است که هرکس زورش بیشتر بود، بیشتر از آن بهره می‌برد و به نظر بنده تنها و تنها راهِ حلی که ما باید از سال‌های قبل به دنبال آن بودیم، همین راهی است که جناب آقای رئیسی مطرح کرده‌اند و این نیز به جهت اطلاعات خوبی است که همسر دانشمند ایشان از جریان آموزش و پرورش دارا هستند. پیشنهاد بنده آن است که اگر فرصت به دولت ندهیم و مطالبه ما همان چیزی نباشد که رئیس جمهور می‌فرمایند، خود به خود باز موضوع مورد غفلت قرار می‌گیرد و فکر می‌کنم این بی‌صبری‌ها و بعضاً حرکات غیر معقول منجر می‌شود تا تصور نوعی عدم حکمت از معلّمان در اذهان دولتی‌‌ها پیش آید و این‌جا است که باید مواظب نفوذی‌هایی شد که معلوم نیست می‌خواهند این مطالبه اصیلی که دولت وعده آن را داده است، به کجا ببرند؟ خودمان باید با حوصله و بدون ترک کلاس و تظاهراتی این‌چنینی که شأن معلّم را فرو می‌کاهد مطلب را دنبال کنیم و اجازه ندهیم با شعارزدگی، موضوع اصلی به حاشیه رود. موفق باشید