بسم الله الرحمن الرحیم. سلام علیکم: آنقدر غرق گناه شده ام که دیگر نفس لوامه ام از کار افتاده است، چه باید بکنم که نمی‌توانم خودم را پیدا و معنا کنم و از سردرگمی خودم را تشنه گناه می‌بینم چرا که برای حتی مدت خیلی کوتاهی ذهنم از همه چیز خالی و آسوده باشد. با توجه به پرسش های شماره.... و با توجه به اینکه اگر من با مباحث معرفتی آشنا نمی‌شدم، اصلأ نمی‌توانستم به عنوان یک دیندار در حوزه علمیه تحصیل کنم و مولانا طور دارم پیش می‌روم، آیا صلاح است، آیا احتیاج هست که کتابی همچون گناهان کبیره آقای دستغیب را بخوانم و سعیم بر این باشد که خودم را به شدت نگه دارم تا کمی روحم شسته شود، یا نتیجه عکس خواهم گرفت؟ هرچه صلاح می‌دانید، بفرمایید. خدا خیرتان بدهد.